Citaten 1 t/m 2 van 2.
-
Nog een paar maanden, een paar winters, en niet een van deze machtige gastheren die ooit dit brede land vulden of die nu in fragmentarische groepjes door deze enorme eenzaamheid zwerven, blijft over om te wenen over de graven van een volk ooit zo krachtig en hoopvol als uw eigen.
Maar waarom zouden we klagen? Waarom zou ik mopperen over het lot van mijn volk? Stammen bestaan uit individuen en zijn niet beter dan zij. Mensen komen en gaan als de golven van de zee. Een traan, een klaaggeest, een klaagzang, en ze zijn voorgoed verdwenen uit onze verlangende ogen. Zelfs de blanke man, wiens God met hem wandelde en sprak, als vriend onder elkaar, is niet vrijgesteld van deze gemeenschappelijke lotsbestemming.
Wellicht zijn we uiteindelijk toch broeders. We zullen zien.Origineel:A few more moons, a few more winters, and not one of all the mighty hosts that once filled this broad land or that now roam in fragmentary bands through these vast solitudes will remain to weep over the tombs of a people once as powerful and as hopeful as your own. But why should we repine? Why should I murmur at the fate of my people? Tribes are made up of individuals and are no better than they. Men come and go like the waves of the sea. A tear, a tamanamus, a dirge, and they are gone from our longing eyes forever. Even the white man, whose God walked and talked with him, as friend to friend, is not exempt from the common destiny. We may be brothers, after all. We shall see.
Bron: Toespraak 1854, bij overdracht land aan de blanke kolonisten (tekst helaas controversieel en jaren later opgeschreven) -
Elk door mensen of samenlevingen behaald profijt wordt vrijwel onmiddellijk als vanzelfsprekend beschouwd. Het lichtgevende plafond waarnaar we onze verlangende ogen verheffen, wordt, als we naar de volgende verdieping zijn geklommen, een stuk verwaarloosd linoleum onder onze voeten.
Origineel:Every gain made by individuals or societies is almost instantly taken for granted. The luminous ceiling toward which we raise our longing eyes becomes, when we have climbed to the next floor, a stretch of disregarded linoleum beneath our feet.
Bron: Adonis and the Alphabet: And Other Essays
De beste verlangende citaten, wijsheden, quotes en uitspraken vindt u nu al ruim 20 jaar op citaten.net.
